Toeschouwer van je leven zijn!
Het oog van de orkaan trekt weg en nieuwsgierig kijk ik wat is er nog over van mijn leven van voor de orkaan. Als er een orkaan door je leven raast (omdat je deze heb uitgenodigd) neemt deze alles weg wat niet van jou is en wat niet langer past in je leven voor NU.
Ik kan je verklappen dit was een grote orkaan waar ik in november al een bestelling voor had gedaan. In momenten van rust komt oude pijn naar boven, dat is ook één van de redenen dat mensen maar blijven rennen en rennen (de automatische piloot). Als je je dan toch overgeeft aan de rust dan komt het naar boven gedreven en dan kun je maar één ding doen de orkaan uitzitten.
Nu 3 maanden later zijn er al grote veranderingen zichtbaar, vooral mijn kijk op het leven, mijn kijk op mijn relaties en mijn kijk op mijn realiteit. Een diepgaand proces met wederom de zoektocht, wie ben IK eigenlijk? Wat is niet van mij (orkaan neem het mee) wat heb ik mij eigen gemaakt en dient me niet LOSLATEN XXL.
Ik had een GROTE bestelling gedaan naar het Universum ik wil van 3 grote patronen af en toen begon het innerlijke feestje. En ik kan je verklappen dat was heel erg onzeker, niet altijd even comfortabel (lees oncomfortabel) en tegelijkertijd heel mooi. De signalen en inzichten kwamen heel duidelijk binnen, echter mijn werkzaamheden kwamen bijna volledig stil te liggen. Ik had alleen ruimte voor mezelf en kreeg ook hetgeen wat ik aan kon. Als jij niet voor jezelf zorgt, dan zorgt het Universum voor jou en dat is wat ik nu heel duidelijk kon zien. Ik kon niet meer dragen, ook al wilde ik dit wel. Want het delen en er Zijn voor mijn lichtwerk staat op vaak op prioriteit 1.
Dit kan ook weer een valkuil zijn, maar daar vertel ik later over. NU de orkaan aan het wegtrekken is. Besef ik me dat er een waardevol cadeau is achter gebleven. De capaciteit om in mogelijkheden te denken, om helder te overzien en vooral ook te doorzien. Ik heb de switch gemaakt om als toeschouwer naar mijn leven te kijken, vanuit een hoger perspectief en zo afstand te doen van alles wat niet van mij is. Echt de weg vrij maken, voor goed afstand doen van alle shit.
Ook dit geschenk nodigt mij uit om iedereen op gelijkwaardige basis te bekijken. Iedereen is hetzelfde, draagt eigen en unieke pijn mee en achter deze pijn is de heelheid, de oneness zichtbaar. Ook bij de mensen die dicht bij mij staan en mij het hards kunnen raken/spiegelen. Het is slechts hun zienswijze, mening of slechts hetgeen wat mij raakt, wat waardevolle informatie in zich heeft.
Zo cool hoe alles steeds duidelijker begint te worden hoe het werk, hoe ons leven op Aarde bedoeld is. En dat is volgens mij, mijn zienswijze, weten en oh zo waar voor mij: is het opruimen van sabotageprogramma’s, gedachten die niet werken en de weg vrij maken om een leven te creëren wat wel werkt voor jou. Alles opruimen wat er voor zorgt dat jij niet blij, happy, vrij kan leven. Want het is echt mogelijk om een leven te leven wat werkt voor jou. En dan bedoel ik niet vechten, vluchten, strijden, trauma, pijn, denken in limieten en problemen.
Het punt is vaak, dat je zo gewend bent aan vechten, vluchten, strijden, pijnen en moeilijkheden dat je je haast niet voor kunt stellen dat je leven ook makkelijk kan zijn en dat de dingen gemakkelijk naar je toe kunnen komen en dat jij in mogelijkheden denkt in plaats van problemen en onmogelijkheden.
Ik ben al maanden aan het broeden op een nieuwe challenge en programma waarvan ik verwacht dat deze in mei plaats gaan vinden. Resoneert deze tekst hou de Heldere Bron in de gaten!
Liefs Femke
