Durf echt en vooral kwetsbaar te zijn. Wat is het dat je raakt en je hart van open gaat? Zoveel oude laagjes pijn en bescherming brokkelen af. Hoe veel maskers en hardheid heb je gecreëerd en mag je nu loslaten? Wees niet in gevecht met wat het leven je nu laat zien. Je bent er klaar voor om deze hoofdstukken te sluiten en de wereld de liefde en empathie te laten zien. Je bent nooit echt hard of onverschillig geweest, de bitch was zelfbescherming, het masker. Ik doe het wel, ik ga wel, ik zet mijn schouders er wel onder. Laat mij maar ik kan dit, maar wil je deze kar nog wel blijven trekken?
Ben je moe van altijd maar sterk zijn, het goede voorbeeld geven en wil je ook wel eens leunen? Leunen op de ander? Die grotere ruimte innemen en gewoon kunnen zijn? Zijn zonder zorgen, piekeren en angst hoe de ander gaat reageren? Ben je altijd al een stap vooruit in de tijd, put deze “alles onder controle” willen houden je uit?
Zou je willen dansen, meebewegen op het leven en de dynamiek in relaties? Wil je plezier ervaren? Onvoorwaardelijke liefde voelen zonder de relatie ter discussie stellen? Zonder bang en maar bezig te zijn wat de ander wel of niet gaat kiezen?
Hoe belangrijk heb je het leven van de ander gemaakt en als een schaduw over jezelf heen gelegd? Hoeveel emoties heb je weggeslikt of uitgegild uit een diep verlangen: hoor mij, zie mij? Ik ben er ook nog? Zie je mij niet staan? Ik voel me zo eenzaam naast jou. Alsof ik versteen en niet meer weet wat ik wil, wat ik verlang en wat ik zo graag wil ontvangen van jou.
Het kleine kindje in je wil erkend worden en die plek in de wereld innemen. Ik heb ook bestaansrecht, ik doe er ook toe heus…echt waar.
Geloof je dit zelf?
Kun je dit zelf voelen en jouw plek in deze wereld in te nemen, zonder dit over de ander te laten gaan? Ja maar jij dit en zij dat en als het nu zo verandert ja dan ik wel mijzelf zijn. Laat je hart nu voor je spreken en durf kwetsbaar te zijn en te erkennen dat je nog versies van jezelf ziet waar je diep ongelukkig van wordt. De angst om toe te geven dat het leven toch niet zo lekker gaat, achter een scherm: het gaat goed met mij, dat zie je toch?
Als je in de spiegel kijkt, wat zie je dan? Wat straal je uit? Welk verdriet ligt er in je ogen opgeslagen? Een spanning tekent je gezicht, maskers van stress, verdriet en altijd onder spanning staan. Angst om kwetsbaar te zijn en te erkennen dat niet alles vlekkeloos loopt.
Laat de controle maar los en overgave is je vriend.
Laat het leven niet meer over de ander gaan.
Neem je eigen centrale plek in.
Zie hoe waardevol, bijzonder en liefdevol je werkelijk bent en altijd al geweest.
Laat je ware zelf naar voren komen en laat de wereld zien wie jij echt bent.
Wil jij je ware zelf leven en laten zien in relaties? Wil je je patronen doorbreken die dit tot nu toe in stand gehouden hebben? Ben je moe van t vechten en klaar voor de doorbraak neem contact met me op info@dehelderebron.nl dan help ik je hierbij. Zodat jij je waardevolle zelf kan zijn 🤍🗝👑🕊
Femke van Kuijk – www.dehelderebron.nl